Adam gibi

ben seni hiç sevmedim ki
durgun akşamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim,
bir çiçeğe gülmeni, bir güle benzemeni sevdim
bir de yıldızları sevdim
eylül akşamlarında gelip,
gözlerinde tutulan.
ben seni hiç sevmedim ki
beni yola koyduğunda ayrılmayı sevdim,
kurşunları sevdim beni vurduğunda,
ağlamayı sevdim unuttuğunda,
yalnız olduğumu anladığımda
ayakta kalmamı sevdim
yıkılmamı sevdim seni her hatırladığımda
ekmeği sever gibi sevdim sensizliği
su gibi özledim temmuz güneşinde sesini
ikindide yağmur gibi
geceleyin yağan yağmur gibi sevdim seni sevdiğimi
ben seni hiç sevmedim ki...
kuşlara şarkılar öğretmeni sevdim
menekşeyle konuşmanı
nisan'a hatırlatmanı
baharın bir adının da yalnızlık olmalığını
düştüğün zaman kanayan yaralarını
ve tuhaflığını üşüdüğüm zaman
sakız satan çocukları
yeni çıkan şarkıları
her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim
denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe
ben yangını sevdim yandığım zaman böyle işte
ben seni hiç sevmedim ki...
bir gece bir ceylan indi dağdan kalbine
bir gece bir şiir gibi kibrit alevinde
alemin ortasında, kimsesizliğin sesinde
buğusunda sabahın, acımasızlığında ahın,
ağlayan yüzünde isa'nın
ferahlatan gücüyle duanın
korkutan yanıyla nar'ın
incenin, zeytinin ve kalbin üstüne
gülün üstüne
tutunduğum umudun üstüne
korkunun üstüne
hep senin üstüne, hep senin üstüne
ben seni hiç sevmedim ki...
gittiğin zaman gitmeni sevdim
evreni sevdim geldiğin zaman
kalmanı sevdim
korkuyordum sana alışmaktan
yine de sevdim gülümsemeyi
mendilimi sallarken, seni götüren trenin arkasından
kırlara ilk kar düştüğü zaman
ölümünün ne güzel olduğunu sevdim
seni içimde öldürdüğüm zaman
ben seni hiç sevmedim ki...
durgun akşamlarda söylenen şarkı neyse
bir çiçeğe gülmeni, bir güle benzemeni sevdim
bir de yıldızların sevdim
eylül akşamlarında gelip
gözlerinde tutulan
ben seni hiç sevmedim ki...
düştüğün zaman kanayan yaralarını
ve tuhaflığını üşüdüğüm zaman
sakız satan çocukları
yeni çıkan şarkıları
her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim
denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe
ben yangını sevdim yandığım zaman böyle işte
ben sevdim mi adam gibi severim
ben sevdim mi adam gibi severim

Sarı lira gibi ömrümüz

yaşamak değil beni bu telaş öldürecek
dediği gibi şairin
o telaşla, bırakın paris yolunda ılık rüzgarlarla
taratmayı saçlarınızı
sevdiğimizle doyasıya bir sohbet edemedik biz
gözümüz saatte söyleştik hep
konuşur gibi seviştik,yarışır gibi çalıştık
hep yetişecek bir yerler vardı
aranacak adamlar yapılacak işler
bir sonraki günün telaşı, bir öncekinin tersine bulaştı
başkalarının hayatı bizimkini aştı

kör karanlıkta çalar saat sesi yerine
kuşluk vakti kızarmış ekmek kokusu
veya yavuklu busesiyle uyanma düşlerini
ha babam erteledik
yirmili yaşlardayden otuzlara kurduk saatin alarmını
otuzlarımızda kırklara, belki sonra ellilere
lakin öyle yanlış kurgulanmış ki hayat
kuşlukta uyanma fırsatını sunduğunda size
artık uyku girmez oluyor gözlerinize

doyasıya söyleşmek
telaşsız sevişmek için bol zamana kavuştuğunuzda
söyleşecek ve sevişecek kimseler kalmıyor
yanınızda...

özenle yarına sakladığınız bir sarı lira gibi ömrünüz;
vakit gelip sandıktan çıkardığınızda.

Anısı biz olalım

anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiçbir otobüs durağı kalmasın
biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen

biz gelince bir yağmur başlar
yüzün çizilir buğulanan camlara
bir uzun karartma biter
akasyalar köpürür birdenbire
ve her avluda adınla anılan
çiçekler sulanır akşamüstleri

bir arkadas evine uğrarız yolüstü
bir fincan kahve içeriz,ısıtır bizi
başını sessizce omzuma koyarsın
gülüreyhan olur soluğun
biz kalırız kuşlar dönüp gelir
her balkonda bir menekşe sesi

belki yeniden güzelleştiririz
adları değiştirilen parkları
perdeleri hiç açılmayan evlerde
ışıklar yanar çocuk sesleri duyulur
tanıdık sevinçlerle dolar yeniden
kendi sesini kemiren alanlar

anısı biz olalım bu sokakların
ve hiç durmadan yağmur yağsın
biz gürültüsüz sözcükler bulalım
sarmasık fısıldaşsın yine
gidersek birlikte gideriz
yeni sevinçler buluruz hüzne benzeyen

Al da Vur

yaşadığım demli türküye başkaldırmışım
dalga geçmişim kendimle
suya kudurmuşum.
aya bakmışım.
kadem basmışım sırlarıma

dertlere kucak açıp derman dilemişim sığındığım ağıtta.
suya verip rüyalarımı
kına yaktım saçlarıma.
hedef yaptım kalbini gözlerime yüreğime

al da vur vur

ne kulağımı okşasın o delinin çaldığı keman
ne de yaşanmamış bir aşk kalsın benden sonraya.
sarhoşluğumu bıraktım hayyamın şarabında
rubailerin rengini diledim ayık kaldığım her şiirde.

hedef yaptım gönlümü, yüreğimi, dahası kendimi
al vur istersen yerlere vur.